WILLEM BOEL - BIO
Willem Boel (Sint-Niklaas, 14/03/1983) is een Belgisch kunstenaar en woont en werkt in Gent, waar hij ook zijn opleiding genoot. Hij behaalde zijn master in Visual Arts aan Luca School Of Arts. Sinds 2009 werkt hij aan een interdisciplinair oeuvre dat zich uitstrekt over verschillende media, met de nadruk op installaties, vaak monumentale werken in de publieke ruimte.
Reeksen
Hij werkt vooral in reeksen, met enkele uitzonderingen. De belangrijkste zijn ‘Le Chef d’Oeuvre inconnu’, ‘De Nieuwe Molens’, ‘Pare Feu’ en ‘Sancho don’t Care’ Willem Boel stelt regelmatig tentoon in binnen-en buitenland en won onder meer de Grand Prix op het prestigieuze Salon de Montrouge (FR, 2015).
Wereldreiziger
Willem Boel stelt regelmatig tentoon in binnen-en buitenland en won onder meer de Grand Prix op het Salon de Montrouge (FR, 2015), waarna hij een exposeerde in Palais De Tokyo, Parijs (FR).
In 2021 startte hij een samenwerking met Galeria Hilario Galguera in Mexico-City (MEX) en Madrid (ES).
In 2022 waren er onder andere expo’s bij DMW Gallery Antwerpen, in CAL Charleroi, Galeria Hilario Galguera Madrid (ES), Stormloop Herentals, Weltkunstzimmer Düsseldorf (DE).
Begin 2022 kwam zijn monografie ‘Sancho Don’t Care’ uit bij MER (Borgerhoff & Lambrigts), in navolging van een cataloog ‘You know, the works’ die de gelijknamige solotentoonstelling in Ontsteking Gent begeleidde.
In 2023 is hij uitgenodigd door de Josef & Anni Albers Foundation voor een residentie in Carraig-Na-Gcat (IE). Boel neemt ook deel aan Lilac Fire in Zottegem, en in maart opent de eerste expo van de samenwerking tussen Barbé Urbain Gallery, Fred & Ferry en Waldburger Wouters in de voormalige Deweer Gallery in Otegem onder de titel Archipel.
De Nieuwe Molens
Stel je een reis naar een ver land voor, of de kelder van je grootvader. Wat vind je daar? Iets nutteloos, maar op de juiste plaats. Ik ben een verzamelaar van onderdelen van machines. Afgebroken, tientallen jaren gebruikt. Ik ben een hulpeloze nostalgicus, op zoek naar niet bestaande arbeid. Alles is nep. Wat we hier zien is sculptuur, gemaakt om naar te kijken. De lichten wekken de verkeerde indruk dat deze machine-achtige marktkraampjes nog functioneren. Alsof er binnenkort iemand terug zou kunnen komen om iets te maken, te verkopen of iets te verzamelen.Om het mysterie levend te houden, geef ik deze structuren nooit een echt doel of een echt product. De namaakfunctionaliteit is er alleen maar om je mee te trekken in een wereld van vormen, lijnen, kleuren, materialen en licht.